“SZNITKA CHLEBA”
Pszaja ci sznitko chleba
sucho i posmarowano,
chciołbych byś boła zy mnom
co wiecor i co rano.
Tysionce lot za tobom
i chciołbych by terozki,
stykło mi cie zawsze
syciołaś nos i gości.
Na kożdym leżysz stole
na ślonsku i w Warszawie,
we knajpie ze gwiozdkoma
i na biedoka ławie.
Nigdy cie nie wyciepna
choć suchyś i szczerstwiały,
bo wiem że nasze rynce
cie z mołki ugniotały.
Krynćyli ło ciem filmy
pisali ło cie wieszcze,
że żodyn się nie łopsze
by bajsnońć choć kapeckę.
Nie musza mieć miljonof
styknie mi chleba sznita,
złotym we strożaku
nie najys sie do syta.
wiersze.bej Autor; Gregcem
„DZIESIĘCIOLECIE MUZEUM CHLEBA”
Z szacunku dla historii i z serca potrzeby
Powstało to Muzeum, gdzie królują chleby,
Które właśnie w tym miejscu doznają starania,
Należnego kultu i poszanowania.
Za czasów naszych ojców i dziadów nie trzeba
Było nikogo uczyć szacunku dla chleba;
Wszak było oczywiste, że go mieć musimy,
Skoro o chleb powszedni w modlitwie prosimy.
Dziś jest wszystko na opak, dlatego też trzeba
Dzieci uczyć szacunku dla bochenka chleba;
Bo gdy go już nabiorą – choć wbrew logice –
Być może się nauczą od nich i rodzice?
Gdzie muzeum to stoi – każdy już dziś powie:
Na ulicy Nałkowskiej w mieście Radzionkowie;
Od rana do wieczora gości tu gromada –
U Piotra Mankiewicza dziś już być wypada.
Piotr, staroci i dziejów dawniejszych pasjonat,
Każdy jeden z niebytu wyrwał w nim eksponat,
Uratował od zguby niejedno trofeum
I w ten sposób zbudował to Chleba Muzeum.
10 lat tak rozsławia, że nie sposób więcej,
10 lat uczy, że „Dałeś chleb, wziąłeś serce”,
I na kraj cały słynie, co rzec z dumą trzeba,
Jak Jędrzejów z zegarów, tak Radzionków
z chleba.
A naszą brać klubową zaszczyt dziś spotyka:
Wszak nasz Piotr absolwentem jest Energetyka!
Przeto powód szczególnej chluby i radości
Podczas tejże rocznicy w sercach naszych gości.
Niech to piękne Muzeum trwa, a czas mu sprzyja,
Niech nadal uczy młodych i niech się rozwija;
Za gest każdy dla Klubu i za Twe staranie
Przyjmij Piotrze od wszystkich nas podziękowanie.
Piotrowi Mankiewiczowi, twórcy i szefowi Muzeum Chleba –
w 10-lecie tej wspaniałej placówki – Koleżanki i Koledzy z Klubu EAiS.
Bytom, 26 czerwca 2010
„MUZEUM CHLEBA”
Muzeum Chleba w Rojcy
swym pięknem zachwyca
jest to dzieło i chluba
pana Mankiewicza.
Jeżeli chcesz wskrzesić
swoje młode lata,
wstąp tutaj, bo historia chleba
jest tu przebogata.
Gdybyś czasami zapomniał,
że chleb – to dar nieba,
pan Piotr Ci przypomni
co znaczy szacunek do chleba.
Za piękne lekcje historii
co każe serce poruszą,
dziękujemy i zgodnie orzekamy,
że jest to Muzeum z duszą.
Maria Bączkowicz, maj 2010
Museum Chleba
Piękną zrobiliście stronę
co do refleksji zmusza,
łza kręci się w moim oku
i duszę do głębi porusza.
Ktoś mądry mądrością życia
świadom, może nędzy i głodu,
próbuje przekazać potomnym
co jest bogactwem narodu.
Drogę mozolną zobaczyłem
od ziarna na polu zasianego,
z obrazem chłopa za pługiem
piekarza nad chlebem zgarbionego.
Bo mimo że byli tak blisko
jęczmienia, pszenicy i żyta,
nie zawsze było im dane
by mogli się najeść do syta.
Troskę na twarzach ich widać
i myśl że zabraknąć go może,
mimo ich pracy tak ciężkiej
w pustej bez chleba komorze.
Tonami się dziś Go wyrzuca
leży w śmietnikach spleśniały,
pomimo że głodnych miliony
by życie za niego oddały.
Do dziś świętością go darzę
krzyż nad nim robiąc nożem,
całując jak spadnie na ziemię
oddaję mu pokłon w pokorze.
Bułka jest mi za „pańska”,
biała-za dużo w niej jasnego
bo jakoś nie widać pracy
i potu w nią włożonego
Dziś z dala od ojczyzny
kupować muszę „zum Not“.
zamiast polskiego chleba
Berliner lub Krustenbrot.
Autor; Gregcem
